elýaglyk

[elýa:glyk]

El-ýüz süpürmek üçin dört burç görnüşli mata bölegi.

∙ Elýaglygy bilen derini süpürdi. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)

∙ Elýaglygy bilen agzyny, burnuny süpürişdirip, nas atdy. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)

∙ Ol öz hilesiniň üstüni örtmek üçin, agzyny-burnuny towlap, janygyp gepledi, käte-de elýaglygy bilen gözüni süpürdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, k sesi g sesine öwrülýär.

Meselem elýaglyk - elýaglygy.